30 Nisan 2011 Cumartesi

YaĞıZ

Kocaman küçük bir adam var bizim evde artık. Her laftan anlayan, her sözü dinlemeye yakın olan az hırçın, az hırslı, çok insancıl, çok tatlı. 22 aylık oldu sayılır bizim Yağız oğlan. Aman ne dillendi hemen hemen herşeyi söyleyebiliyor. En çokta bu ara bak, bekle, anne ve hayır. Bıcır bıcır susmuyor. Günlük düzen hemen hemen aynı pek bir değişiklik yok yemen düzeni dışında bazen yemiyor yanı yemek seçiyor bazen zorluyorum bazen bırakıyorum aç yatıyor, artık kendisi karar veriyor yiyecekmi yemeyecekmi. Hala zeytin, bakla, beyaz peynir yemiyor. Zeytin bir yolunu bulamadım yedirmek için çözümü olan? Bakla ısrar ettikçe kaçıyor onuda bıraktım aciliyeti yok nasılsa, beyaz peynirde çoğunlukla çökelek kullanıyorum onu bayılarak yiyor bazende krem peynir.

Giyinme,çorba içme ve tuvalet dışında hemen hemen tüm ihtiyaçlarını kendisi gideriyor.

Hamur ve boyalar ilgi alanlarımız buaralar. Bugünkü faciadan sonra bir süre pastel boya yok. Kapıları parkeleri ve koltukları defter yaptığı için bir kaç gün uzak. En kısa zamanda bir beyaz karton bulmalı ve bir kapı üstüne yapıştırmalı defter dışında bir yer boyamak isterse al burayı boya demek gerek.

İnatlaşmalar, az bağrışmalar başladı olsun hazırlıklıyız bazen karşılıklı bağrışıyoruz sonra özür diliyorz birbirimizden.

Günlük rutinlerde tabiki baby tv miz var maalesef. Toplam 2,5-3 saat izliyor desem yalan olmaz, çok mu??

Çok detay varda bugünlük bu kadar.

Özlemişim




2 yorum:

uğurböceği dedi ki...

maşallah yağıza. ne ciddi bakmış .ilk fotoda korktum

elfeyp dedi ki...

Canımm , kavuştuk sonunda bloglara ama benim aklıma yazacak bişey gelmio :P şimdilik okumadayım..öptük çok tatlı olmuş yağızcığı..görüşelim hemen!!